Το κεντρικό ζήτημα που πραγματεύεται η έκθεση Integrity Watch Greece είναι η σχέση χρήματος και πολιτικής αναλύοντας τα δεδομένα από τις δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης των Βουλευτών για το έτος 2019 (οικονομική χρήση 2018).
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
Κατηγορία: Εκδόσεις
ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ-ΕΛΛΑΣ
Η παρούσα έκθεση αξιολογεί τις σύγχρονες pro bono νομικές υπηρεσίες στην Ελλάδα, χρησιμοποιώντας ως βάση σύγκρισης τη μακρά ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών στην προώθηση των pro bono νομικών υπηρεσιών. Η Ελλάδα διαθέτει μια τεράστια κληρονομιά δημοκρατικής διακυβέρνησης, που υποδηλώνει ότι οι νομικοί της θεσμοί είναι μοναδικά ισχυροί. Ωστόσο, ένας δείκτης ισχυρού νομικού συστήματος είναι και η σχέση μεταξύ δικηγόρων και πολιτών που αναζητούν νομική υποστήριξη. Η δυσκολία απόκτησης νομικής συνδρομής καταδεικνύει ένα διευρυνόμενο χάσμα ανάμεσα στους δικηγόρους και τους πολίτες και αυτό το κενό είναι πιο έντονο όταν εξετάζουμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) και οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών (ΟΚΠ). Οι οργανισμοί αυτοί, με τη σημερινή νομοθεσία, τις αρνητικές αντιλήψεις για το έργο τους και την εγγενώς συντηρητική νομική κοινότητα, εκτελούν σημαντικές λειτουργίες στήριξης της δημοκρατίας και καταπολέμησης της διαφθοράς, αλλά δεν μπορούν να ζητήσουν νομικές συμβουλές όταν οι πολίτες τις χρειάζονται. Με την αξιολόγηση των βασικών παραγόντων που περιορίζουν τη νομική βοήθεια, η παρούσα έκθεση προσφέρει συστάσεις για τη βελτίωση της σχέσης μεταξύ των ΜΚΟ και των ΟΚΠ, των παρόχων νομικών υπηρεσιών και της ελληνικής Δικαιοσύνης.
Κατεβάστε στην έκθεση:
Η παρούσα έκθεση αξιολογεί τις σύγχρονες pro bono νομικές υπηρεσίες στην Ελλάδα, χρησιμοποιώντας ως βάση σύγκρισης τη μακρά ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών στην προώθηση των pro bono νομικών υπηρεσιών. Η Ελλάδα διαθέτει μια τεράστια κληρονομιά δημοκρατικής διακυβέρνησης, που υποδηλώνει ότι οι νομικοί της θεσμοί είναι μοναδικά ισχυροί. Ωστόσο, ένας δείκτης ισχυρού νομικού συστήματος είναι και η σχέση μεταξύ δικηγόρων και πολιτών που αναζητούν νομική υποστήριξη. Η δυσκολία απόκτησης νομικής συνδρομής καταδεικνύει ένα διευρυνόμενο χάσμα ανάμεσα στους δικηγόρους και τους πολίτες και αυτό το κενό είναι πιο έντονο όταν εξετάζουμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) και οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών (ΟΚΠ). Οι οργανισμοί αυτοί, με τη σημερινή νομοθεσία, τις αρνητικές αντιλήψεις για το έργο τους και την εγγενώς συντηρητική νομική κοινότητα, εκτελούν σημαντικές λειτουργίες στήριξης της δημοκρατίας και καταπολέμησης της διαφθοράς, αλλά δεν μπορούν να ζητήσουν νομικές συμβουλές όταν οι πολίτες τις χρειάζονται. Με την αξιολόγηση των βασικών παραγόντων που περιορίζουν τη νομική βοήθεια, η παρούσα έκθεση προσφέρει συστάσεις για τη βελτίωση της σχέσης μεταξύ των ΜΚΟ και των ΟΚΠ, των παρόχων νομικών υπηρεσιών και της ελληνικής Δικαιοσύνης.
Pro Bono Legal Services in Greece for NGOs and CSOs
*H έκθεση συντάχθηκε από τον φοιτητή Travis Gidado κατά τη διάρκεια της πρακτικής άσκησής του στην Διεθνή Διαφάνεια Ελλάδος και απηχεί τις απόψεις του, οι οποίες δεν ταυτίζονται απαραίτητα με αυτές της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάδος.
Η κουλτούρα της εταιρείας κάνει την διαφορά, συμπεραίνει η “Έρευνα για την Ακεραιότητα των Ανωτάτων Στελεχών στην Ελλάδα: Οι απόψεις των Διευθυντών Ανθρώπινου Δυναμικού” των Καθηγητών Κωνσταντίνου Τασούλη και Αρετής Κρέπαπα, οι οποίοι δίνουν την ευκαιρία στην Διεθνή Διαφάνεια Ελλάδος να επιδιώξει τους σκοπούς της και μέσω της προβολής της παρούσας πολύτιμης ακαδημαϊκής έρευνας, την οποία προλογίζει η Πρόεδρος της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάδος, Δρ Δαμάσκου Άννα.
Διαβάστε ή κατεβάστε την έρευνα:
Ακεραιότητα και ΔΑΔ_Τασούλης και Κρέπαπα_Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς
Αθήνα, 24 Οκτωβρίου 2018 – Υποστηριζόμενοι από τα Ηνωμένα Έθνη, οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ), επίσης γνωστοί και ως “Μεταμορφώνοντας τον Κόσμο μας: Η Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη”, είναι μια σειρά από 17 παγκόσμιους στόχους και 169 υποστόχους που υιοθετήθηκαν το 2015 από 193 κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών.
Τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας έχουν δεσμευθεί για τους παραπάνω στόχους, που στοχεύουν στο να διαμορφώσουν πολιτικές και να θέσουν τα θεμέλια για την ανάπτυξη τα επόμενα 15 χρόνια.
Ιδιαίτερα σημαντικός για την καταπολέμηση της διαφθοράς είναι ο στόχος 16 για την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και τους ισχυρούς θεσμούς, καθώς και οι υποστόχοι 16.4 για τις παράνομες χρηματοοικονομικές ροές, 16.5 για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της δωροδοκίας, 16.6 για την διαφάνεια και λογοδοσία στη δημόσια διοίκηση και 16.10 για την πρόσβαση στην πληροφορία. Για περισσότερες πληροφορίες για τους ΣΒΑ, δείτε εδώ: https://sustainabledevelopment.un.org/sdgs
Η Διεθνής Διαφάνεια – Ελλάς, χρηματοδοτούμενη από την Διεθνή Διαφάνεια και το Action Grant της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία στοχεύουν σε πολιτικές και πρακτικές για παγκόσμια ανάπτυξη και ευημερία, έχει εκπονήσει έρευνα για να αξιολογήσει την πρόοδο της Ελλάδας αναφορικά με τους ΣΒΑ.
Η έρευνα επικεντρώνεται κυρίως στα μέτρα που έχουν υιοθετηθεί για την καταπολέμηση της διαφθοράς, των παράνομων χρηματοοικονομικών ροών και την ενίσχυση της διαφάνειας και της πρόσβασης στην πληροφορία. Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας η Ελλάδα έχει κάνει σημαντική πρόοδο στη βελτίωση του νομοθετικού πλαισίου της κατά της διαφθοράς και του πλαισίου για την καταπολέμηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Επίσης, το νομοθετικό πλαίσιο της χώρας για τη διαφάνεια στη δημόσια διοίκηση και στις δημόσιες συμβάσεις φαίνεται να εναρμονίζεται με τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές.
Ωστόσο, η διαφθορά φαίνεται να είναι ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα της Ελλάδας. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα του Βαρόμετρου 2017 της Διεθνούς Διαφάνειας, η Ελλάδα έχει συγκεντρώσει 48 βαθμούς στην κλίμακα του 100, κατατασσόμενη στην 59η θέση ανάμεσα σε 180 χώρες.
Στο τέλος της μνημονιακής εποχής, και λαμβάνοντας υπόψη ότι η μάχη κατά της διαφθοράς είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη χρηστή διακυβέρνηση και την οικονομική ανάπτυξη, η ανάγκη να υιοθετηθούν και να εφαρμοστούν μέτρα για την καταπολέμηση της διαφθοράς είναι πιο επιτακτική από ποτέ.
Η Ατζέντα για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη και οι σχετικοί με αυτήν 17 Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για την Ελλάδα να καταπολεμήσει αποτελεσματικά τη διαφθορά και την έλλειψη διαφάνειας. Είναι χρέος και ευθύνη της Ελληνικής κοινωνίας να διασφαλίσει την προώθηση της λογοδοσίας και τη διαφάνεια ως πρωταρχικούς στόχους, εξαλείφοντας τη διαφθορά.
_____________________
Δείτε τη σύνοψη των αποτελεσμάτων της έρευνας εδώ
Μπορείτε να βρείτε την έρευνα εδώ
Από τότε που εξελέγησαν το 2014, μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχουν κερδίσει συνολικά τουλάχιστον 18 εκατομμύρια ευρώ – και πιθανότατα έως 41 εκατομμύρια ευρώ – από παράλληλες αμειβόμενες δραστηριότητες, σύμφωνα με μία νέα έρευνα του Γραφείου ΕΕ της Διεθνούς Διαφάνειας. Τα νούμερα αυτά που κυκλοφόρησαν σήμερα δείχνουν ότι, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, έως και 104 Ευρωβουλευτές έχουν κερδίσει ο καθένας περισσότερα από 100.000 ευρώ επιπλέον των μισθών τους ως πλήρους απασχόλησης μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
«Τα υψηλά εισοδήματα από παράλληλες αμειβόμενες δραστηριότητες θέτουν ένα σοβαρό κίνδυνο σύγκρουσης συμφερόντων», λέει ο Daniel Freund, επικεφαλής του προγράμματος Ακεραιότητας στην ΕΕ, που διαχειρίζεται το Γραφείο ΕΕ της Διεθνούς Διαφάνειας. «Ποιών τα συμφέροντα εξυπηρετούν τελικά αυτά τα μέλη του Ευρωκοινοβουλίου – των πολιτών ή αυτών που αμείβουν τις παράλληλες δραστηριότητες τους;».
Από 9 έως 30 Ευρωβουλευτές έχουν κερδίσει περισσότερα χρήματα από παράλληλες αμειβόμενες δραστηριότητες παρά από τον μισθό τους ως μέλη του Ευρωκοινοβουλίου. 31% των Ευρωβουλευτών έχουν παράλληλες αμειβόμενες δραστηριότητες. Συνολικά 1.366 παράλληλες αμειβόμενες δραστηριότητες έχουν δηλωθεί, σημειώνοντας αύξηση 13% από την έναρξη της θητείας τους. Πολλές από αυτές τις δηλώσεις περιλαμβάνουν μονολεκτικές περιγραφές δραστηριοτήτων, όπως «σύμβουλος», «ελεύθερος επαγγελματίας» ή «δικηγόρος». Πολλοί Ευρωβουλευτές απασχολούνται σε εξωτερικές δραστηριότητες με δηλωμένες οργανώσεις λόμπυ, πιθανότατα παραβιάζοντας τους κανόνες μη εμπλοκής σε δραστηριότητες λόμπυ ενόσω είναι μέλη του Ευρωκοινοβουλίου.
«Υπάρχουν ανησυχίες ότι το Ευρωκοινοβούλιο δεν λαμβάνει σοβαρά υπόψη τον ίδιο του τον Κώδικα Δεοντολογίας», λέει ο Daniel Freund, «έχουν υπάρξει τουλάχιστον 24 παραβιάσεις κανόνων δεοντολογίας τα προηγούμενα 5 χρόνια – ούτε μια δεν οδήγησε σε κυρώσεις. Έχει υπάρξει μόνο μια επίπληξη. Ο Πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου είναι ο αρμόδιος να θέσει σε λειτουργία το σύστημα και χρειάζεται να επιβάλλει τους κανόνες.»
Η έρευνα του Γραφείου ΕΕ της Διεθνούς Διαφάνειας επισημαίνει, επίσης, ότι τα εισοδήματα από παράλληλες αμειβόμενες δραστηριότητες είναι ιδιαίτερα υψηλά μεταξύ των μελών του πολιτικού κόμματος «Ευρώπη των Εθνών και της Ελευθερίας (ENF)». «Ευρωβουλευτές που οδύρονται για τις ‘ιδιοτελείς ελίτ των Βρυξελλών’ έχουν τα υψηλότερα εισοδήματα από παράλληλες αμειβόμενες δραστηριότητες – και σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουμε καν ιδέα ποιος τους πληρώνει», λέει ο Daniel Freund.
Προτάσεις της Διεθνούς Διαφάνειας:
– Το Ευρωκοινοβούλιο απαιτείται να επιβάλλει πλήρως την απαγόρευση δραστηριοποίησης σε παράλληλες αμειβόμενες δραστηριότητες και να διασφαλίσει ότι δεν υφίστανται συγκρούσεις συμφερόντων. Θα πρέπει να θεσπίσει μια περίοδο απαγόρευσης δραστηριοποίησης των Ευρωβουλευτών μετά την λήξη της θητείας τους.
– Τα μέλη πρέπει να παρέχουν λεπτομερέστερη πληροφόρηση σχετικά με τις παράλληλες αμειβόμενες δραστηριότητες τους, δηλώνοντας τις ακριβείς δραστηριότητες και τις πηγές των εισοδημάτων τους.
– Το Ευρωκοινοβούλιο θα πρέπει να επιβλέπει καλύτερα τις υποβαλλόμενες πληροφορίες και να τις διασταυρώνει με άλλες πληροφορίες διαθέσιμες σε εθνικό επίπεδο.
– Ένα ανεξάρτητο όργανο δεοντολογίας θα πρέπει να επιβλέπει τη συμμόρφωση και να επιβάλλει κυρώσεις στους Ευρωβουλευτές σε περίπτωση εσφαλμένων δηλώσεων ή παραβάσεων των κανόνων δεοντολογίας.
Μπορείτε να διαβάσετε όλη την έκθεση εδώ.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με:
DANIEL FREUND
Head of Advocacy – EU integrity
Transparency International EU
+32 489 58 7140
dfreund@transparency.org
Την βραβεύσαμε και σας την παρουσιάζουμε!
Η διπλωματική εργασία του Rodney Jetton “Evaluation of the Level of Corruption in Greece and the Impact on Quality of Government and Public Debt“, που εκπονήθηκε στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού προγράμματος Politics and Economics in Contemporary Eastern & Southeastern Europe του Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, βραβεύτηκε από την ΔΔ-Ε και ο συγγραφέας ευγενώς δέχθηκε να μοιραστεί το πόνημά του μαζί μας.
[Οι απόψεις που εκφράζονται στην παρούσα έκδοση είναι του συγγραφέα και δεν απηχούν απαραίτητα ούτε δεσμεύουν τις απόψεις της Διεθνούς Διαφάνειας και της Διεθνούς Διαφάνειας – Ελλάδος.]
Highlights of Greek Corruption research paper
Προς τους Αρχηγούς Κρατών και Κυβερνήσεων που συμμετέχουν στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης:
27 Ιουνίου 2018
Χρόνια μετά την απαρχή της οικονομικής κρίσης, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωζώνης του Ιουνίου του 2018 ετοιμάζονται εκ νέου να επικεντρωθούν στον τρόπο προόδου της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) και στις απαιτούμενες θεσμικές μεταρρυθμίσεις. Τόσο από την Αναφορά των Πέντε Προέδρων, όσο και από τo έγγραφο προβληματισμού και τις σχετικές προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το όραμα που παρουσιάστηκε από τον Πρόεδρο Macron, την Ατζέντα των Αρχηγών του Συμβουλίου και από τις πολύ-αναμενόμενες Γαλλο-Γερμανικές προτάσεις επί της αναμόρφωσης της ΟΝΕ, δύο πράγματα καθίστανται σαφή πέραν πάσης αμφιβολίας:
1) Τα Κράτη-Μέλη δεν διαθέτουν μία κοινή αντίληψη για το τι απαιτείται, ώστε να καταστεί βιώσιμη η ΟΝΕ
2) Υπάρχει σημαντική έλλειψη εμπιστοσύνης, τόσο στο «Βορρά» όσο και στο «Νότο», η οποία συνιστά εμπόδιο στην περαιτέρω αναμόρφωση.
Οι Ιταλικές εκλογές και οι επιστολές από τους Γερμανούς οικονομολόγους δείχνουν για ακόμη μια φορά ότι η εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, καθώς και του εκλογικού σώματος, είναι χαμηλή. Αυτό ισοδυναμεί με ξεκάθαρη πολιτική πρόκληση αναφορικά με την επιβίωση του ευρώ, συγκρίσιμη με την οικονομική πρόκληση ενάντια στο ενιαίο νόμισμα εν μέσω της κρίσης. Μονομερείς έξοδοι και άτακτες χρεοκοπίες δεν δύνανται να αποκλεισθούν.
Η εν λόγω έλλειψη εμπιστοσύνης έχει διαβρωτικές, μακροπρόθεσμες συνέπειες στην αντίληψη των πολιτών για το ευρώ και τη νομιμότητά του. Η αποφυγή σημαντικών μεταρρυθμίσεων δεν συμβάλλει στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης. Τούτη θα διακυβευθεί περαιτέρω στην περίπτωση μιας επόμενης, αναπόφευκτης, κρίσης.
Πέρα από την δια της επίτευξης οικονομικής ανάπτυξης και απασχόλησης αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην διακυβέρνηση του ευρώ, τούτη μπορεί να αποκατασταθεί, εφόσον εκείνοι που λαμβάνουν τις αποφάσεις δείξουν ότι λογοδοτούν. Αυτό περιλαμβάνει την αποσαφήνιση των υποχρεώσεων, των δομών λήψης αποφάσεων και των μηχανισμών που καθιστούν όσους λαμβάνουν αποφάσεις υπόλογους στους πολίτες και τους εκπροσώπους τους.
Παρότι τούτες οι απαιτήσεις φαίνονται ευλόγως προφανείς, η παρούσα διακυβέρνηση του ευρώ είναι ένα υβρίδιο μεταξύ των κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ανεπίσημων διακυβερνητικών συμφωνιών που συνήφθησαν στο Eurogroup. Δεδομένου του υφιστάμενου βαθμού διαφάνειας, δεν είναι καθόλου σαφές αν το Eurogroup λαμβάνει αποφάσεις, δεδομένου ότι είναι μετά βίας νομίμως εξουσιοδοτημένο να πράττει κάτι τέτοιο. Ως εκ τούτου, το Eurogroup δεν λογοδοτεί σε κανέναν• και προκύπτει ξεκάθαρα ότι το να παραμένουν οι υπουργοί υπόλογοι σε εθνικό επίπεδο για αποφάσεις που έλαβαν από κοινού σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν είναι αποτελεσματικό.
Ο επιμερισμός ευθυνών είναι περαιτέρω περίπλοκος, λόγω της έλλειψης σαφήνειας περί του ποιος είναι υπεύθυνος για πολιτικές τόσο θεμελιώδεις όσο η δημοσιονομική πολιτική, η οποία είναι κυριολεκτικά υπεύθυνη για το σύνολο των δημοσίων υπηρεσιών. Παρότι αρχικά εθνική αρμοδιότητα, οι βάσει της Συνθήκης υποχρεώσεις περί χρέους και ελλειμμάτων έχουν πλέον καταστεί εφαρμοστέες περισσότερο μέσω κυρώσεων και προστίμων. Το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο, το οποίο προβλέπεται να δομήσει και να νομιμοποιήσει αυτή την καινοτομία, είναι, ωστόσο, τόσο δύσκολο διαδικαστικά, ώστε θολώνει την αλληλεπίδραση μεταξύ των κρατών-μελών, της Επιτροπής, του Eurogroup και του Συμβουλίου. Όταν οι ειδικοί διαφωνούν για το κατά πόσο η δημοσιονομική πολιτική είναι ακόμα εθνική ή κοινή αρμοδιότητα, δεν είναι πλέον σαφές ποιος είναι υπεύθυνος.
Καθώς η πολυμερής τάξη των πάντων, από το εμπόριο μέχρι την κλιματική πολιτική, τις συμμαχίες ασφαλείας και το G7, είναι υπό απειλή, γίνεται όλο και πιο σαφές ότι, προκειμένου η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωζώνη να επιβιώσουν, η συνεργασία είναι το κλειδί. Το συνταγματικό οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντανακλά για καιρό την αντίληψη ότι η καθαρά διακυβερνητική συνεργασία οδηγεί σε δημοκρατικό έλλειμμα, οδηγώντας στην ανάπτυξη των αντιπροσωπευτικών θεσμών, για να διασφαλιστεί ότι η ευθύνη μπορεί να αποδοθεί ανάλογα με το επίπεδο λήψης αποφάσεων, συμπεριλαμβανομένου του υπερεθνικού επιπέδου.
Είναι καιρός τούτο να επεκταθεί στην καθόλα σημαντική σφαίρα της διακυβέρνησης της Ευρωζώνης. Κάτι τόσο σημαντικό όσο το ενιαίο νόμισμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να απομονωθεί από τους μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής διακυβέρνησης. Οι προφανείς διανεμητικές συνέπειες του εν λόγω ζητήματος έχουν περαιτέρω επιδεινώσει το πρόβλημα συντονισμού μεταξύ του Ευρωπαϊκού και των εθνικών επιπέδων.
Είναι κατανοητό ότι τα δημοσιονομικά ζητήματα χτυπούν την καρδιά της εθνικής κυριαρχίας και, συνεπώς, τούτη θα διαφυλαχτεί με ζήλο. Ωστόσο, η διακυβέρνηση της Ευρωζώνης δεν μπορεί να έχει πολλαπλές κατευθύνσεις. Αποφάσεις τέτοιου βεληνεκούς δεν μπορούν να «συντονιστούν» σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, ενόσω δεν γίνεται αποδεκτή η ένταξη δημοκρατικού ελέγχου αναλογικά.
Ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου και την περαιτέρω διαδικασία εμβάθυνσης στην ΟΝΕ, καλούμε τους αρχηγούς να:
– Εστιάσουν τις προσπάθειες αναμόρφωσης της Ευρωζώνης στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων πολιτών.
– Διασφαλίσουν την ευθύνη ανάλογα με το επίπεδο στο οποίο λαμβάνονται αποτελεσματικά οι αποφάσεις, περιλαμβάνοντας την θεσμοθέτηση του Eurogroup και την ενδυνάμωση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ιδιαίτερα κατά τη διαδικασία διορισμού της ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.- Αποσαφηνίσουν δημοσιονομικούς και μακροοικονομικούς κανόνες, προκειμένου να ενισχυθεί η νομιμότητα της Επιτροπής και να γίνει η διαδικασία του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου πιο κατανοητή και περιεκτική.
– Αξιοποιήσουν τις υπάρχουσες δομές σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όταν συστήνουν νέα όργανα όπως το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης, τον προϋπολογισμό της Ευρωζώνης ή κάποιο ταμείο για δύσκολους καιρούς, διευκολύνοντας τη λογοδοσία τόσο προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσο και προς το Συμβούλιο• επίσης, να αξιοποιήσουν τους φύλακες των θεσμών, όπως τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή και το Ελεγκτικό Συνέδριο.
– Εδραιώσουν καλύτερα την πολιτική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προκειμένου να προστατευτεί η ανεξαρτησία και η νομιμότητά της, ενόψει των διαρκώς διευρυνόμενων καθηκόντων της.
Η εμβάθυνση της ΟΝΕ θα πρέπει να οδηγεί σε μια διακυβέρνηση διαφανή, υπεύθυνη και δημοκρατική, όπως έχει ήδη εκθέσει το Δίκτυο για την Ευρωζώνη, στο οποίο συμμετέχουμε: www.transparency.eu/eurozone-manifesto
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων από την Διεθνή Διαφάνεια δείχνει ότι η καταστολή της λειτουργίας των ΜΚΟ και των ΜΜΕ συνδέεται με υψηλότερα επίπεδα διαφθοράς
Αθήνα, 21 Φεβρουαρίου 2018 – Ο Δείκτης Αντίληψης Διαφθοράς (CPI) που δημοσιεύτηκε σήμερα από την Διεθνή Διαφάνεια κλείνει φέτος τα 25 χρόνια και αποκαλύπτει μερικές πολύ ανησυχητικές πληροφορίες: παρ΄ όλες τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της διαφθοράς σε όλον τον κόσμο, η πλειοψηφία των χωρών δρα με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς προς την κατεύθυνση αυτή.
Παρότι είναι αλήθεια ότι η ανακοπή της λαίλαπας της διαφθοράς απαιτεί χρόνο, τα τελευταία έξι χρόνια πολλές χώρες έχουν παρουσιάσει μικρή έως και καμία βελτίωση. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι η σε βάθος ανάλυση των αποτελεσμάτων του Δείκτη Αντίληψης Διαφθοράς δείχνει ότι οι χώρες με το χαμηλότερο επίπεδο προστασίας του Τύπου και των ΜΚΟ επίσης παρουσιάζουν υψηλά επίπεδα διαφθοράς.
Για να δείτε τα αποτελέσματα του Δείκτη Αντίληψης Διαφθοράς μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα: www.trasparency.org/cpi207
Ο Δείκτης Αντίληψης Διαφθοράς, που κατατάσσει 180 χώρες και περιοχές ανάλογα με τα επίπεδα αντίληψης της διαφθοράς στον δημόσιο τομέα, όπως αυτά προκύπτουν από ειδικούς και εκπροσώπους εταιρειών, χρησιμοποιεί μια κλίμακα 0-100, όπου το 0 αντιστοιχεί σε μεγάλα επίπεδα διαφθοράς και το 100 σε μηδενικά επίπεδα διαφθοράς. Φέτος, ο δείκτης δείχνει ότι περισσότερα από τα 2/3 των χωρών του πλανήτη έχουν βαθμολογία μικρότερη του 50, με μέσο όρο το 43.
Κατά τα τελευταία 6 χρόνια, αρκετές χώρες παρουσίασαν θεαματική βελτίωση στη βαθμολογία, συμπεριλαμβανομένων της Ακτής Ελεφαντοστού, της Σενεγάλης, του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά και αρκετές χώρες έπεσαν στην βαθμολογία, όπως η Συρία, η Υεμένη και η Αυστραλία.
Για το 2017, η Νέα Ζηλανδία και η Δανία έχουν την υψηλότερη βαθμολογία (89 και 88 βαθμούς, αντίστοιχα). Η Συρία, το Νότιο Σουδάν και η Σομαλία έχουν την χαμηλότερη βαθμολογία (14, 12 και 9 βαθμούς, αντίστοιχα).
Η δε περιοχή με την καλύτερη βαθμολογία είναι η Δυτική Ευρώπη (μέσος όρος βαθμολογίας των χωρών της το 66). Οι περιοχές με την χαμηλότερη βαθμολογία είναι η Υποσαχάρια Αφρική (μέση βαθμολογία 32) και η Ανατολική Ευρώπη & Κεντρική Ασία (μέση βαθμολογία 34).
Κάθε εβδομάδα ένας δημοσιογράφος δολοφονείται στις χώρες με υψηλά επίπεδα διαφθοράς.
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων του Δείκτη Αντίληψης Διαφθοράς από την Διεθνή Διαφάνεια περιέλαβε και την εξέταση της σχέσης μεταξύ των επιπέδων διαφθοράς, από την μια πλευρά, και της προστασίας της ελευθερίας του Τύπου και της δραστηριοποίησης της Κοινωνίας των Πολιτών, από την άλλη πλευρά. Βρήκε, λοιπόν, ότι σχεδόν όλοι οι δημοσιογράφοι που έχασαν τη ζωή τους από το 2012 και μέχρι σήμερα, δολοφονήθηκαν σε διεφθαρμένες χώρες.
«Κανένας ακτιβιστής ή δημοσιογράφος δεν θα πρέπει να φοβάται για τη ζωή του όταν μιλάει δημόσια για την διαφθορά», επεσήμανε η Patricia Moreira, Διευθύνουσα Σύμβουλος της Διεθνούς Διαφάνειας. «Με δεδομένη την καταστολή της λειτουργίας της Κοινωνίας των Πολιτών και των ΜΜΕ σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι αδήριτη ανάγκη η προστασία όσων αρθρώνουν δημόσιο λόγο».
Η ανάλυση, που ενσωματώνει δεδομένα από την Επιτροπή για την Προστασία των Δημοσιογράφων (Committee to Protect Jοurnalists), δείχνει ότι τα τελευταία 6 χρόνια περισσότερο από το 90% των δημοσιογράφων σκοτώθηκε σε χώρες με βαθμολογία 45 ή λιγότερο στον Δείκτη Αντίληψης Διαφθοράς. Αυτό σημαίνει ότι, κατά μέσο όρο, κάθε εβδομάδα, τουλάχιστον ένας δημοσιογράφος χάνει τη ζωή του σε χώρα με υψηλό επίπεδο διαφθοράς. Επιπλέον, 1 στους 5 δημοσιογράφους από αυτούς που σκοτώθηκαν κάλυπτε κάποιο θέμα διαφθοράς. Δυστυχώς, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, δικαιοσύνη δεν αποδόθηκε ποτέ.
Οι προσπάθειες της Διεθνούς Διαφάνειας και η από πρώτο χέρι εμπειρία της, καθώς δραστηριοποιείται με περισσότερα από 100 παραρτήματα σε όλον τον κόσμο, επιβεβαιώνει τη συσχέτιση μεταξύ διαφθοράς και απουσίας ελευθερίας του τύπου. Για παράδειγμα, στην Βραζιλία, η οποία έχει θέση 37 στον φετινό Δείκτη Αντίληψης Διαφθοράς, 20 δημοσιογράφοι έχασαν τη ζωή τους τα τελευταία έξι χρόνια. Στοχοποιημένοι εξαιτίας της έρευνάς τους σε φαινόμενα διαφθοράς της τοπικής κυβέρνησης, καθώς και για εγκλήματα που σχετίζονται με ναρκωτικά, μεταξύ άλλων, οι δημοσιογράφοι της Βραζιλίας ρισκάρουν τη ζωή τους καθημερινά, κάνοντας απλώς τη δουλειά τους.
Η διαφθορά σχετίζεται με την συρρίκνωση της Κοινωνίας των Πολιτών
Η Διεθνής Διαφάνεια μελέτησε, επίσης, τη σχέση ανάμεσα στα επίπεδα διαφθοράς και την ελευθερία με την οποία φορείς της Κοινωνίας των Πολιτών μπορούν να λειτουργούν και να επηρεάζουν την δημόσια ζωή. Η ανάλυση, που ενσωματώνει πληροφορίες από το Πρόγραμμα για την Παγκόσμια Δικαιοσύνη (World Justice Project), δείχνει ότι οι περισσότερες από τις χώρες που βρίσκονται χαμηλά ως προς τις ελευθερίες των πολιτών έχουν υψηλά επίπεδα διαφθοράς.
“Δυσφημιστικές εκστρατείες, παρενόχληση, μηνύσεις και γραφειοκρατία είναι όλα εργαλεία που χρησιμοποιούν οι Κυβερνήσεις σε μια προσπάθεια να φιμώσουν όσους ηγούνται προσπαθειών για την πάταξη της διαφθοράς”, αναφέρει η Moreira. “Καλούμε τις Κυβερνήσεις που κρύβονται πίσω από περιοριστικά νομοθετικά πλαίσια να οπισθοχωρήσουν άμεσα και να επιτρέψουν μεγαλύτερη ανάμιξη των πολιτών”.
Η Ουγγαρία, η οποία κατέβηκε 10 θέσεις στον Δείκτη Αντίληψης Διαφθοράς κατά τα τελευταία έξι χρόνια (από την 55 το 2012 στην 45 το 2017), είναι ένα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα περιορισμού των ελευθεριών της Κοινωνίας των πολιτών στην Ανατολική Ευρώπη. Εάν ψηφιστεί το πρόσφατο σχέδιο νόμου, οι ΜΚΟ απειλούνται με περιορισμό και κατάργηση του φιλανθρωπικού χαρακτήρα τους. Αυτό θα είχε καταστροφικές συνέπειες για πολλούς φορείς της Κοινωνίας των Πολιτών, που ήδη βιώνουν τις περιοριστικές επιπτώσεις προηγούμενου νόμου που στιγματίζει τις ΜΚΟ βάσει της χρηματοδοτικής δομής τους.
«Τα αποτελέσματα του Δείκτη Αντίληψης Διαφθοράς δεν σχετίζονται μόνο με τις επιθέσεις στην ελευθερία του Τύπου και την συρρίκνωση της Κοινωνίας των Πολιτών”, ανέφερε η Delia Ferreira Rubio, Πρόεδρος της Διεθνούς Διαφάνειας. “Τα υψηλά επίπεδα διαφθοράς, σχετίζονται, επίσης, με ένα αδύναμο κράτος δικαίου, με έλλειψη πρόσβασης στην πληροφορία, με κυβερνητικό έλεγχο των κοινωνικών δικτύων (social media) και περιορισμό της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά. Στην πραγματικότητα, διακυβεύεται η ουσία της δημοκρατίας και της ελευθερίας”.
Άνοδος 10 θέσεων για την Ελλάδα
Η χώρα μας σημείωσε φέτος άνοδο από την 69η θέση που κατείχε το 2016 (με 44 βαθμούς) στην 59η θέση (με 48 βαθμούς).
«Με μεγάλη χαρά διαβάζουμε την βελτίωση της θέσης της χώρας μας στον παγκόσμιο Δείκτη Αντίληψης Διαφθοράς», σημειώνει η Πρόεδρος της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάδος, Δρ Άννα Δαμάσκου.
«Τούτο απηχεί αναμφίβολα τη συνολική προσπάθεια των αρμόδιων κρατικών φορέων της χώρας μας, αλλά και του ιδιωτικού τομέα και της ελληνικής Κοινωνίας των Πολιτών, να εξέλθουμε από το σκοτάδι και οδεύσουμε προς το φως. Ωστόσο, η βαθμολογία της Ελλάδας στον Δείκτη Αντίληψης Διαφθοράς είναι από τις χαμηλότερες μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης & Δυτικής Ευρώπης, όπου ανήκουμε. Θέλουμε να ανήκουμε στην Ευρώπη, αλλά πρέπει να θέλουμε να ανήκουμε και στους καλύτερους αυτής!», υπογραμμίζει η Πρόεδρος της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάδος, Δρ Άννα Δαμάσκου.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε: www.transparency.org/cpi
Στοιχεία Επικοινωνίας για τα ΜΜΕ:
Διεθνής Διαφάνεια – Ελλάς
Τηλ. 210 7224940,
e-mail: tihellas@otenet.gr